- Mljet

 

Kolejny etap mojej podróży rozpoczynam w porcie Prapratno. 
Pakuję się na prom i po 45 minutach jestem na wyspie Mljet. Z trudem znajduję swoją bazę noclegową. W dodatku właściciel z obcych języków włada... chorwackim. I całkiem niezłym migowym. Szybko zatem orientuję się, że woda w kranie nie nadaje się do picia i że idąc schodami (sic!) w dół znajdę zejście do morza. Pokonuję więc 12 stopni i oto znajduję 
Spędzam tu popołudnie. 
Wieczorem udaję się do lokalnej tawerny. 
Należy mi się mała uczta.
Rybka - marzenie! Do tego solidny kielich lokalnego zimnego wina. Bardzo dobry wieczór.
Następnego dnia zanosi się na bicie rekordu w ilości kroków. 
Udaję się do Parku Narodowego Mjlet. Najpierw jednak spacer do jaskini Odyseusza.
Posilam się spotykanymi po drodze jeżynami
Szkoda, że oliwki i figi jeszcze niedojrzałe

Jaskinia z góry prezentuje się umiarkowanie ciekawie 
Nie zamierzam jednak dołączyć do tych śmiałków tam na dole. 
Choć w sumie nie dziwię się Odyseuszowi, że tak długo wracał do swojej Itaki. Jak nie zatrzymać się na dłużej mając przed oczami takie widoki
Podziwiam przez chwilę i ruszam do Parku Narodowego.
Istny raj! Przecudnie tu! 
Wędrówkom nie ma końca 
Wędrując mam w głowie zdanie, które wypowiedziała pani przewodnik przy kasie biletowej: "pływać można wszędzie, z wyjątkiem miejsc, w których cumują łódki". Szukam zatem miejsca dla siebie. 
I jak się nie wykąpać, gdy nagle spotykam takie zejście do wody? Jak nie wskoczyć do wody, która ma taki kolor?! Jasne, że wskakuję! 
Pozwalam sobie wyschnąć i ruszam do ludzi - czas na obiad (właściwie to śniadanie, bo rano jakoś nie zdążyłam).
Konoba Ribar. Niezłe opinie w Internecie, niezły widok. Można tu zjeść. 
Lokalny specjał - makaron własnej roboty z oliwą o czosnkiem (oby już dziś nikogo nie spotkać). Do tego risotto z krewetkami
Posilona, zmęczona wracam do pokoju, gdzie natychmiast zasypiam.
Samej siebie z Dubrownika nie pokonałam, ale 17900 kroków, to też niezły wynik.  

Dalej kierunek Korčula. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Gdy wytchnienie odnajdujesz w meczecie

Obraz
Zgodnie z planem dziś wycieczka do Turcji. Planowałam ją od dłuższego czasu, bilety na prom kupiłam 4 miesiące temu. Wówczas również przygotowałam długą listę miejsc do odwiedzenia w Bodrum. I oto dziś stawiam się w porcie, zgodnie z zaleceniami, godzinę przed wypłynięciem. Na wstępie dowiaduję się, że promy do Turcji odpływają po drugiej stronie portu. Nie przejdę przecież w poprzek, trzeba biec dookoła. Tak, biec!  Zdążyłam! Ustawiam się w długim ogonku do kontroli granicznej. Było, nie było, płynę do innego kraju. Tuż przed podejściem do okienka jakaś kobieta informuje mnie, że nie nie, z tym to się nie da. To to jest tylko wydrukowane potwierdzenie zakupu biletu, ale trzeba to to wymienić na kartę pokładową. Tam, z tyłu, w tych oto budkach. Wymieniam.  Ale znów muszę odstać swoje w ogonku. Kontrola graniczna przechodzi dość sprawnie. Docieram do promu. Jest. Stoi. I ludzie stoją. I nic się nie dzieje. Cisza spokój chciałoby się powiedzieć, choć spok...
Czytaj więcej

Rekompensata i pistacje z pistacjami w kremie pistacjowym

Obraz
Kolejny lot za mną. Kolejna wyspa, kolejne przygody przede mną. Niebo błękitne nade mną. Zwiedzanie Sycylii zaczynam od Katanii.  I taki oto widok z balkonu przede mną. Rekompensata za przedziwny pokój w Cagliari. Za klimatyzację, która nie chłodziła, a odświeżała, za okno na klatkę schodową, bo nie dopłaciłam za pokój "superior" i za kilka innych rzeczy, o których w sekundę zapominam otwierając drzwi balkonowe pokoju w Katanii.  Widzicie te trzy parasole po prawo? Tam będą śniadanka (tak, tak kawa i ciastka z kremem).  Jakąś minutę zajmuje mi dotarcie do kawiarni. Zamawiam lokalne specjały: cannolo z kremem pistacjowym i pistacjami oraz granitę, rzecz jasna pistacjową. Dobre, choć krem pistacjowy za chwilę wyleje mi się uszami.  Aha, tak, ta piękna kamienica po lewo to mój hotel.  Odpokutować pistacjowe kalorie można chyba tylko wskrobując się na kopułę Chiesa della Badia di Sant'Agata. Wieże kościelne zakończone tarasami widokowymi to i...
Czytaj więcej

Olbia znaczy szczęśliwa

Obraz
Krótki lot z Neapolu do Olbii przebiega bez większych zakłóceń (wyjące dzieci wliczone w cenę biletu).  Zaledwie chwilę po wyjściu z samolotu już wiem, że to inne miejsce od zatłoczonych miast. Czuje się morską bryzę, zupełnie inaczej się tu oddycha. Lepiej. Czuć ten wyspiarski klimat. Lubię!  Olbia znaczy "szczęśliwe miasto". Tak nazwali je Grecy. Jestem tu od minuty, a już wiem skąd ta nazwa. W pokoju witają mnie jak księżniczkę  Niemal od razu ruszam rozeznać się w terenie.  I oczywiście sprawdzić czym różni się pizza neapolitańska od olbiańskiej. Różni się. Bardziej mi smakuje. To jest mniej więcej to, co znamy pod pojęciem 'włoska pizza'. Najedzona po brzegi wracam do książęcej komnaty i zasypiam.  Cały następny dzień upływa pod znakiem plażowania  i wędrówek po okolicznych zatoczkach Lenistwo, które mi się po prostu należało! 
Czytaj więcej