- Barcelona

 A już myślałam, że tym razem obejdzie się bez większych przygód. O nie, to nie moje wycieczki. Mnie zawsze musi się coś przytrafić. Tym razem koszmarny nocleg. Okolica wątpliwa, właściciel spod ciemnej gwiazdy nie do końca trzeźwy, mieszkanie krótko mówiąc - syf! Jak to zdjęcia w Internecie potrafią zmylić... Dziś już niestety za późno by cokolwiek zdziałać. Jedną noc wytrzymam, a jutro w nogi!

Ranek obfitował w walkę o zmianę kwatery. Pani z Airbnb robi co może, ale to niestety trwa i trwa. Żegnaj Sagrado Familio, już Cię dzisiaj nie zobaczę. Trudno, coś za coś. W tym mieszkaniu nie zostanę ani chwili dłużej. W końcu udaje się! Konsultantka znajduje nowe lokum, a za to obiecuje zwrot kasy (który dociera na moje konto za dwa dni). 
Jakże dobra to była zamiana! Nowy pokój w pięknej kamienicy w samym sercu Barcelony. 

Właścicielka włada jedynie hiszpańskim. I dobrze. Odświeżam nieużywany od egzaminu maturalnego język. Ze zdumieniem odkrywam, że całkiem sporo pamiętam. 
Koniec zatem kłopotów. Od teraz już tylko przyjemne zwiedzanie. 
Witaj Panie Gaudi!
Przez zamieszanie ze zmianą kwatery, Sagrada Familia tylko z zewnątrz. Ale też piękna.
Tak piękna, jak dziwna. 
Podobnie jak Parc Guel. Szkoda tylko, że droga do niego taka męcząca. 

Nie samym Gaudim Barcelona stoi. Spacer po mieście okazuje się być naprawdę zupełnie przyjemny.

 
Docieram do Pomnika Kolumba 
Stąd rozciąga się słynna La Rambla. Słynna i potwornie zatłoczona. 

Kończę wieczorny spacer. Jutro wzniosę się nad miasto. 

Kolejna kolejka linowa. A właściwie dwie. Pierwszą dojeżdżam do drugiej. 

Cóż za widoki!

Podobno gdzieś tam jest Camp Nou. Tylko co z tego...

Wracam. Czas na ostatnią wieczerzę. 
Rano jeszcze ostatnie śniadanie (na wypasie)
Czas do domu. Szósty lot w czasie tej wyprawy i do następnego!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Gdy wytchnienie odnajdujesz w meczecie

Obraz
Zgodnie z planem dziś wycieczka do Turcji. Planowałam ją od dłuższego czasu, bilety na prom kupiłam 4 miesiące temu. Wówczas również przygotowałam długą listę miejsc do odwiedzenia w Bodrum. I oto dziś stawiam się w porcie, zgodnie z zaleceniami, godzinę przed wypłynięciem. Na wstępie dowiaduję się, że promy do Turcji odpływają po drugiej stronie portu. Nie przejdę przecież w poprzek, trzeba biec dookoła. Tak, biec!  Zdążyłam! Ustawiam się w długim ogonku do kontroli granicznej. Było, nie było, płynę do innego kraju. Tuż przed podejściem do okienka jakaś kobieta informuje mnie, że nie nie, z tym to się nie da. To to jest tylko wydrukowane potwierdzenie zakupu biletu, ale trzeba to to wymienić na kartę pokładową. Tam, z tyłu, w tych oto budkach. Wymieniam.  Ale znów muszę odstać swoje w ogonku. Kontrola graniczna przechodzi dość sprawnie. Docieram do promu. Jest. Stoi. I ludzie stoją. I nic się nie dzieje. Cisza spokój chciałoby się powiedzieć, choć spok...
Czytaj więcej

Rekompensata i pistacje z pistacjami w kremie pistacjowym

Obraz
Kolejny lot za mną. Kolejna wyspa, kolejne przygody przede mną. Niebo błękitne nade mną. Zwiedzanie Sycylii zaczynam od Katanii.  I taki oto widok z balkonu przede mną. Rekompensata za przedziwny pokój w Cagliari. Za klimatyzację, która nie chłodziła, a odświeżała, za okno na klatkę schodową, bo nie dopłaciłam za pokój "superior" i za kilka innych rzeczy, o których w sekundę zapominam otwierając drzwi balkonowe pokoju w Katanii.  Widzicie te trzy parasole po prawo? Tam będą śniadanka (tak, tak kawa i ciastka z kremem).  Jakąś minutę zajmuje mi dotarcie do kawiarni. Zamawiam lokalne specjały: cannolo z kremem pistacjowym i pistacjami oraz granitę, rzecz jasna pistacjową. Dobre, choć krem pistacjowy za chwilę wyleje mi się uszami.  Aha, tak, ta piękna kamienica po lewo to mój hotel.  Odpokutować pistacjowe kalorie można chyba tylko wskrobując się na kopułę Chiesa della Badia di Sant'Agata. Wieże kościelne zakończone tarasami widokowymi to i...
Czytaj więcej

Olbia znaczy szczęśliwa

Obraz
Krótki lot z Neapolu do Olbii przebiega bez większych zakłóceń (wyjące dzieci wliczone w cenę biletu).  Zaledwie chwilę po wyjściu z samolotu już wiem, że to inne miejsce od zatłoczonych miast. Czuje się morską bryzę, zupełnie inaczej się tu oddycha. Lepiej. Czuć ten wyspiarski klimat. Lubię!  Olbia znaczy "szczęśliwe miasto". Tak nazwali je Grecy. Jestem tu od minuty, a już wiem skąd ta nazwa. W pokoju witają mnie jak księżniczkę  Niemal od razu ruszam rozeznać się w terenie.  I oczywiście sprawdzić czym różni się pizza neapolitańska od olbiańskiej. Różni się. Bardziej mi smakuje. To jest mniej więcej to, co znamy pod pojęciem 'włoska pizza'. Najedzona po brzegi wracam do książęcej komnaty i zasypiam.  Cały następny dzień upływa pod znakiem plażowania  i wędrówek po okolicznych zatoczkach Lenistwo, które mi się po prostu należało! 
Czytaj więcej